Na ciemnozielonym tle widnieje plakat reklamujący wydarzenie zatytułowane:
„Tableau Vivant, czyli żywe obrazy z kozłowieckiego pałacu”.
W lewym górnym rogu, złotymi literami, umieszczony jest napis:
„Muzeum Zamoyskich w Kozłówce”.
Niżej, po lewej stronie, białym eleganckim fontem znajduje się główny tytuł:
„Tableau Vivant” — słowo Tableau napisane jest dużą, klasyczną czcionką,
a Vivant delikatniejszą, nieco pochyloną, częściowo nachodzącą na pierwsze słowo.
Pod tytułem, mniejszym drukiem, dopisano:
„czyli żywe obrazy z kozłowieckiego pałacu”.
Po prawej stronie plakatu widać postać kobiety — część obrazu w złotej ramie,
z którego bohaterka jakby wyszła wprost do widza.
Kobieta ma jasną cerę i lekko uśmiechnięte usta; jedno oko przymrużone, jakby puszczała oko.
Na głowie ma brązowo-czerwony turban, z którego spod spodu wymykają się kosmyki upiętych włosów.
Ubrana jest w długą suknię w żółto-zielone pasy, z białym kołnierzem i mankietami.
Siedzi przy fortepianie, trzyma w ręku nuty, a przed nią, na instrumencie, leży otwarty zeszyt z zapisem nutowym.
Obok widoczne są farby, pędzle i paleta malarska – symboliczne połączenie sztuki muzyki i malarstwa.
Złota rama obrazu stanowi granicę między światem przedstawionym a rzeczywistym,
ale kobieta wyraźnie wychodzi z niej do przodu, jakby ożywiona.
Całość utrzymana jest w estetyce klasycznej, z nutą humoru i elegancji.
