„Piórkiem i dłutkiem. Kolejne spotkanie” – wystawa prac Ireneusza Targońskiego

Zdjęcie przedstawia plakat wystawy Ireneusza Targońskiego „Piórkiem i dłutkiem. Kolejne spotkanie”, umieszczony na sztaludze, eksponowany w pomieszczeniu muzealnym. Plakat jest prostokątny, osadzony w cienkiej czarnej ramce, z tłem o jasnobeżowym kolorze przypominającym fakturę papieru czerpanego. W górnej części plakatu znajduje się tytuł w dużych, niebieskoszarych literach: „PIÓRKIEM I DŁUTKIEM” Tuż pod nim, odręcznym pismem, dopisano mniejszymi literami: „kolejne spotkanie”. Poniżej widnieje imię i nazwisko artysty: „Ireneusz Targoński”. Centralna część plakatu zawiera grafikę przypominającą linoryt – czarno-białą ilustrację przedstawiającą fragment drewnianej ściany z oknem. Kreski są wyraźne i kontrastowe, imitujące strukturę drewna. Widać drewniane bale, ramę okienną oraz szczegóły desek. Na dole plakatu zamieszczono informacje o wydarzeniu: „Wystawa 17.08 – 30.09.2025 r., Muzeum Zamoyskich w Kozłówce, Oficyna północna”. Poniżej znajduje się kolorowe logo muzeum: herb z czerwonym akcentem, wpisanym w stylizowaną grafikę pałacu, z żółtą wstęgą zawierającą nazwę instytucji: „MUZEUM ZAMOYSKICH W KOZŁÓWCE”. Plakat jest utrzymany w stonowanej, eleganckiej stylistyce. Przyciąga uwagę prostotą formy i kontrastową grafiką.

Zdjęcie przedstawia uroczyste otwarcie wystawy w oficynie północnej Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Na zdjęciu dwaj mężczyźni stoją w eleganckim wnętrzu przy schodach. Po lewej stronie znajduje się mężczyzna ubrany w jasną koszulę z krótkim rękawem i jasne spodnie. Trzyma broszurę lub katalog, spogląda w stronę drugiego mężczyzny. To autor wystawy Ireneusz Targoński. Po prawej stronie stoi drugi mężczyzna w szarym garniturze, niebieskiej koszuli i krawacie z delikatnym wzorem. Ma białe włosy i okulary. Trzyma mikrofon i przemawia. To Dyrektor Muzeum Andrzej Pruszkowski. Za nim znajduje się żółta klatka schodowa z drewnianymi poręczami. Obok niego ustawione są sztalugi z oprawionymi grafikami – jedna z nich przedstawia architekturę z ostrymi kontrastami czerni i bieli, inna pokazuje budynek z wieżą kościelną. Tło stanowi jasna ściana i drewniane schody prowadzące w górę.

Zdjęcie przedstawia uroczyste otwarcie wystawy w oficynie północnej Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. W centrum kadru znajduje się troje ludzi, stojących na tle jasnej klatki schodowej z drewnianą poręczą w kolorze jasnego brązu lub beżu. Pomieszczenie o kremowych ścianach jest dobrze oświetlone światłem naturalnym oraz kinkietami. Po lewej stronie stoi kobieta o jasnej cerze i brązowych włosach spiętych z tyłu. Ubrana jest w zieloną bluzkę z podwiniętymi rękawami oraz bordową, rozkloszowaną spódnicę. Na szyi ma różową apaszkę, a na szyi zawieszony identyfikator. Mówi do trzymanego w ręku mikrofonu. To koordynatorka wystawy Magdalena Pilsak. W środku stoi mężczyzna o siwych włosach. Ubrany jest w białą, koszulę z krótkimi rękawami oraz beżowe spodnie. W rękach trzyma złożony folder lub broszurę. To autor wystawy Ireneusz Targoński. Po prawej stronie stoi kolejny mężczyzna, z białymi włosami, w okularach. Ma na sobie elegancki, jasnoszary garnitur z krawatem w ciemne pasy i białą koszulę. Na piersi ma niebieską poszetkę. To Dyrektor Muzeum Andrzej Pruszkowski. W tle, obok schodów, stoi sztaluga z plakatem wystawy. Widoczna jest część tekstu i grafiki, ale szczegóły są niewyraźne.

Zdjęcie przedstawia uroczyste otwarcie wystawy w oficynie północnej Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Grupa osób znajduje się w jasnym, przestronnym wnętrzu. W centrum kadru znajduje się starsza kobieta i starszy mężczyzna, którzy rozmawiają ze sobą z uśmiechem. Kobieta ma jasne włosy, okulary i nosi czarną sukienkę z białym, kwiatowym wzorem. Na szyi ma zawieszony identyfikator. W ręce trzyma folder. To Jadwiga Inka Zamoyska. Mężczyzna o siwych włosach i lekkim uśmiechu ubrany jest w białą koszulę z krótkim rękawem i jasne spodnie. On również trzyma w rękach ulotkę. To autor wystawy Ireneusz Targoński. Po bokach zdjęcia widoczne są inne osoby, częściowo zasłonięte – na pierwszym planie po lewej stronie chłopiec z jasnymi włosami w koszuli w kratę, obok niego osoba z długimi ciemnymi włosami. Po prawej stronie starsza kobieta w ciemnym ubraniu patrzy z uśmiechem w stronę centrum wydarzenia. Tło to jasna ściana, drzwi i lustro. W głębi widoczny jest statyw z mikrofonem lub sprzętem do nagłośnienia.

Zdjęcie przedstawia uczestników wernisażu wystawy w oficynie północnej Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Na pierwszym planie i w tle znajduje się kilkanaście osób, głównie w średnim i starszym wieku. Ludzie są odświętnie ubrani – kobiety mają na sobie sukienki, niektóre w kwiatowe wzory, mężczyźni noszą koszule lub garnitury. Podłoga jest wyłożona eleganckimi, czarno-białymi kaflami w geometryczny wzór. Po lewej stronie widoczne są sztalugi z pracami, które są częściowo zasłonięte przez ludzi. W głębi, po lewej stronie, widać zielony piec kaflowy. Na środku sali starszy mężczyzna w jasnoszarym garniturze rozmawia z grupą osób. Kilka osób rozmawia w parach, część zwrócona jest ku sobie, inne osoby rozglądają się po pomieszczeniu.. Pomieszczenie oświetlone jest nowoczesnymi lampami sufitowymi.

Na zdjęciu widoczne są trzy czarno-białe grafiki, autorstwa Ireneusza Targońskiego, ustawione na drewnianych sztalugach. Prace oprawione są w czarne ramy z białym passe-partout i znajdują się na tle pastelowej ściany i ozdobnej balustrady schodów. Pod obrazami znajduje się ozdobna, żółtawa boazeria z kratką wentylacyjną. Pierwsza grafika przedstawia kościół z wieżą i iglicą, otoczony drzewami. Scena wykonana jest w kontrastowym stylu – białe elementy budynku wyróżniają się na ciemnym tle. Środkowa grafika ukazuje spokojny krajobraz – zarośnięty brzeg i odbijające się w wodzie drzewa. Rysunek jest bardziej szczegółowy, wykonany cienkimi liniami, przypominającymi szkic tuszem lub piórkiem. Trzecia grafika przedstawia żaglówkę na wodzie z wysokim masztem, zakotwiczoną blisko brzegu. W tle widoczne są drzewa i horyzont. Kompozycja jest realistyczna i pełna detali. Cała ekspozycja ma kameralny, elegancki charakter.