Głowa

Antoni Mehl urodzony w 1905 roku w Dobrzyniu Wielkim – zmarł w 1967 roku we Wrocławiu Głowa powstała około 1947 roku Gips podmalowywany wymiary: 32 x 18 x 21 cm Muzeum Zamoyskich w Kozłówce numer inwentarza: MPK/SW/1117 Rzeźba przedstawia głowę młodej dziewczynki, osadzoną na prostej, prostopadłościennej podstawie. Wykonana z pomalowanego gipsu, zyskała szlachetną, postarzałą aurę – jakby wyłonioną z głębi czasu. Ukazana w ujęciu trzy czwarte, z lekkim skrętem w prawo, twarz dziewczynki emanuje subtelnym realizmem. Jej rysy są delikatne, miękkie – jakby uchwycone w momencie dziecięcej zadumy. Puste oczy, pozbawione źrenic, sprawiają wrażenie nieobecnych, co nadaje postaci nutę tajemniczości i introspekcji. Nos jest prosty, usta wąskie, lekko zaciśnięte – jakby dziewczynka skrywała myśl lub uczucie. Wzrok mimowolnie zatrzymuje się na głowie, gdzie zgrubienia materii sugerują zarys fryzury, a z tyłu wyłania się niski kok lub warkocz, tylko szkicowo zaznaczony. Powierzchnia rzeźby nie jest gładka – przeciwnie, szorstka, pełna nieregularnych faktur, smug i zadrapań. Każdy detal zdaje się świadectwem ręcznego modelunku, dodając całości autentyczności i emocjonalnej głębi. Postać milczy, ale mówi. Jest spokojna, skupiona – może lekko zamyślona. Zatrzymana w ciszy, jakby pogrążona w wewnętrznym świecie, do którego widz może tylko próbować zajrzeć.